Aktualności
XI Pielgrzymka Czytelników miesięcznika „Różaniec” i Członków Rodziny Loretańskiej
„Ześlij deszcz, ześlij deszcz, otwórz nam bramy do nieba” – przez miesiąc wraz z rolnikami tymi słowy lub innymi modliliśmy się o deszcz. Deszcz przyniósł ulgę spragnionej ziemi. 18 maja nad Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto wisiały chmury i co chwilę z nieba spadała kolejna porcja deszczu. Taka pogoda witała kolejne autokary z pielgrzymami z całej Polski. Mimo niesprzyjającej aury przyjechały jednak liczne grupy – nie tylko z nieodległej Warszawy i okolic – Wołomina, Otwocka, Ostrowi Mazowieckiej, ale także z Lublina, Grajewa, Białegostoku i Ełku.
Do słynącej łaskami Czarnej Madonny Loretańskiej przyjechali prosić, dziękować, poczuć się członkiniami i członkami wielkiej różańcowej rodziny. Wielkiej, bo w tym dniu we Mszy uczestniczyło ponad 1100 osób. Wszyscy z różańcami w dłoniach, wszyscy wzruszeni i nieulękli nawet w obliczu perspektywy zmoknięcia. Śpiew Godzinek, konferencja ks. Pawła Wiatraka i modlitwa różańcowa odmawiana przez Rafała Porzezińskiego oraz pełne wiary Pelagię i Magdalenę Buczek – matkę i córkę oraz przez przedstawicieli przybyłych pielgrzymów, sprawiły, że wszyscy stanęliśmy jeszcze bliżej Matki. Słowo Boże podczas Mszy świętej, której przewodniczył bp Wojciech Osial z Łowicza rozproszyło wszystkie chmury i w serca wlało nadzieję na kolejny czas, do kolejnej pielgrzymki.
Modlitwa różańcowa, której poświęcają czas w swoich domach i parafiach uczestnicy pielgrzymki, wzmocni tych, którzy szukają oparcia i ugruntowania w wierze. Hasłem przewodnim tej pielgrzymki były słowa: „Maryja Mistrzynią życia w Duchu Świętym”. Stanęliśmy u Jej stóp pełni braków, niedoskonali, w Kanie naszego życia. Ona wzmocniła nas i pobłogosławiła – nie tylko drogę powrotną do domu każdego z nas, ale i najbliższe – mniej lub bardziej pogodne dni. Matko Boża, Loretańska - Módl sie za nami i za tymi którzy zagubili się!