Aktualności

W piątek wieczornym czuwaniem u Maryi Pani Jasnogórskiej rozpoczęła się pielgrzymka Żywego Różańca. Ksiądz Jacek Gancarek krajowy moderator ŻR wypowiedział słowa powitanie i wdzięczności Maryi za dar Różańca. Ksiądz Jacek podał również hasło tegorocznej pielgrzymki ZR – tj. Różaniec siła osób chorych i cierpiących – i pokazał w kilku słowach jak ważne i potrzebne jest szukanie oparcia w cierpieniu chorobie właśnie w modlitwie różańcowej. Czuwanie d nocne z rozważaniem tajemnicy dźwigania Krzyża poprowadził ZR Archidiecezji Gdańskiej, ks. moderator Piotr Dobek. I my -Różaniec Rodziców tez tam byliśmy! 

Rozważanie jednej tajemnicy  różańca świętego – winno być pełne pokoju i treści - to przed rozważaniem wskazał ks. Piotr – powiedział, abyśmy my ludzie różańcowi w rozważaniu tajemnic życia Pana Jezusa i świętej Rodziny, w różańcu – dali sobie czas. Rozważanie tej jednej tajemnicy było prowadzone względem wielu opisów z Pisma świętego w jakiś sposób odnoszących się do tej tajemnicy. Rozważanie przeplecione chwilami ciszy i skupienia, czytaniami i pieśniami dobranym do treści tajemnicy tak aby uwypuklić różne jej znaczenia dla każdego z nas.  Zakończyliśmy to rozważanie spokojnie i wolno odmówioną dziesiątka różańca, tak aby wybrzmiało każde słowo.

Na zakończenie dnia jeszcze została w intencji pielgrzymki, pielgrzymów i we wszystkich intencjach Żywego Różańca ( w tym naszych Różańca Rodziców) odprawiona msza święta. W takich miejscach i w takim czasie trzeba być, trzeba podejmować trud pielgrzymowania, a jeśli nie możemy (bo i tak się zdarza) to podejmować duchową łączność w modlitwie! Mogliśmy patrzeć w oblicze Maryi, powierzać się Jej, a przez Nią Jezusowi.  Polecaliśmy wszystkie intencje zawiezione na Jasną Górę, te wypowiedziane i te nie wypowiedziane, te które różańcowi rodzice nam przekazali i te które są w sercach naszych, w naszej codziennej modlitwie za nasze dzieci!

Modliliśmy się też za wszystkie osoby zaangażowane  w Różańcu Rodziców, za każdego animatora / animatorkę róży i koordynatora/koordynatorkę w parafiach, za wszystkich wspierających nas w powołaniu rodzicielskim, za wszystkich kapłanów opiekujących się naszymi różami. To wielka łaska obecność tuż przy Maryi w Jej domu, przed Jasnogórskim Obliczem Maryi – łaska tej sposobności aby wprost ku Maryi skierować modlitwę naszych serc. I wiele oczu zapłakało łzami wdzięczności i wzruszenia, łzami radości i troski, łzami dziękowania za tą prostą możliwość po prostu spotkania z Maryją, która bierze nas za rękę i prowadzi wprost do Swego Syna Jezusa!

Rankiem już od godzin ósmej na placu zbierały się grupy różańcowe, a my dla rozpoznania byliśmy z naszą flagą Różańca Rodziców, dla rozpoznania i dla reprezentowania tej części Żywego Różańca. Obecność na Jasnej Górze w tym czasie to ogromna radość spotkania z tysiącami właśnie takich osób jak my, takich które kochają Maryję i modlą się na Różańcu.  To również specjalna możliwość kupienia sobie dobrych książek, kupienia nowych koronnej różańca, a również i otrzymania naszych obrazków MB Oliwskiej  z Aktem Zawierzenia .

Drugi dzień rozpoczęliśmy odśpiewaniem Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP a następnie słowem Moderatora Krajowego ks. Jacka Gancarka. Wśród wielu przywitanych grup i omówionych tematów na poczesnym miejscu znalazł się właśnie Różaniec Rodziców, o którym ksiądz Jacek powiedział że jest pierwszą z licznych grup różańcowych w Polsce które dołączyły do ZR, ale to właśnie my przecieramy drogi i wskazaliśmy innym aby dążyć do jedności z zachowaniem naszej różnorodności! Poczuliśmy się tym ciepłym przywitaniem niejako włączeni do rodziny ŻR właśnie na forum całej Polski, w różańcowym gronie!

Liczne konferencje i rozważania poprowadziły nas tego dnia aż do punktu kulminacyjnego – do Mszy świętej na wałach sprawowanej przez Biskupa Jana Glapiaka z archidiecezji poznańskiej, który wcześniej był właśnie w swojej diecezji moderatorem Żywego Różańca. I na tej mszy modliliśmy się we wszystkich intencjach: naszych i naszych rodzin, naszych róż i całej Polski, całego Kościoła i świata, w  intencjach Ojca świętego.   Na szczególną uwagę zasługuje konferencja na temat cierpienia, na temat przeżywania cierpienia z Bogiem, z obecnością Maryi i z modlitwa różańcową, które wygłosił ks. Wojciech Bartoszek, krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych. To wspaniały kapłan, który wiele dobrego robi w swojej posłudze, a jednocześnie sam boryka się z cierpieniem. Jego pogodny głos i spokojna wypowiedź była jakby balsamem dla tych którzy na co dzień z cierpieniem się borykają.        A ja dodam, że serce każdego rodzica cierpi gdy dziecku dzieje się coś złego. My, rodzice, w różańcu chcemy zawsze powierzać te cierpienia Bogu na Jego większą Chwałę, przez wstawiennictwo Maryi, w intencjach w których się modlimy.

Szczególnym znakiem i działaniem Opatrzności Bożej była w tym czasie również obecność wśród nas na ołtarzu relikwii błogosławionej Pauliny Jaricot,  które przywieźli ze sobą pielgrzymi od Ojców Cystersów z Krakowa Mogiły! Ona jest naszą piękną i inspirującą patronką. Patronką do szerzenia modlitwy różańcowej i nadziei jaką niesie ze sobą Maryja, Królowa Różańca Świętego! Błogosławieństwo na koniec mszy świętej było właśnie Jej relikwią i rozesłaniem nas do nowej owocnej pracy, do szerzenia modlitwy różańcowej, do głoszenia że z Maryją nadzieja NIGDY nie gaśnie i wszystko jest możliwe!

 A już następnego dnia – czwartego czerwca w Uroczystość Trójcy Świętej,  byliśmy na 10 rocznicy powstania Różańca Rodziców (obecnie jest 8 róż)  w parafii Narodzenia NMP w Smolcu pod Wrocławiem! Piękna uroczystość i pięknie zorganizowana grupa rodziców  z terenu parafii ale i z innych miejsc z Polski i z zagranicy! Na mszy świętej ofiarowaliśmy kopię obrazu MB Oliwskiej  dla tej wspólnoty, a rodzice pod przewodnictwem parafialnej koordynatorki ponowili Akt Zawierzenia dzieci Maryi.  Dziękowaliśmy Bogu za ten dar modlitwy i za wszystkie łaski jakimi Maryja przez te 10 lat obdarowała dzieci i rodziców.  Po mszy nastąpił czas na wspólne świętowanie i czas świadectw, czas dzielenia się i czas dziękowania za to że jesteśmy w różańcu!  Piękny czas doświadczenia wspólnoty serc i ducha. Dziękowaliśmy również ks. proboszczowi za opiekę, życzliwość i obecność. To ważne, abyśmy w rodzinie parafialnej czasem też poświętowali i zgromadzili się – aby nie powstało błędne wrażenie że skoro spotkania nie są wymagane to tej wspólnoty modlitwy jakby nie było! Za ten jubileusz, za radość spotkania Bogu niech będą dzięki!