Aktualności

1050 lat temu nasi prapradziadowie oddali swe życie i życie przyszłych pokoleń Polaków pod opiekę Boga w Trójcy Jedynego w akcie Chrztu. Najpierw władza wraz ze swoim dworem, a następnie z latami cały kraj i cały naród. Od tej pory liczymy polską państwowość i od tego czasu rozpoznajemy ducha polskości ZAWSZE WIERNEJ BOGU. To dzięki wierze i dzięki przywiązaniu do Kościoła Polska i Polacy obronili swoją tożsamość przez ponad tysiąc lat zmagając się z wichrami dziejów. I w naszych najnowszych dziejach, a zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach rozpoznajemy rękę Boga i wstawiennictwo Maryi jako pomoc przeciw najtrudniejszym wyzwaniom.

Jest to moment historyczny, który nie może ograniczyć się do samych wspomnień. Otrzymaliśmy dar i skarb wiary. Naszym zadaniem jest przenieść to przez nasze czasy i jeszcze w jakiś sposób wzbogacić. To czas na refleksję i odnowę duchową, to jest czas podejmowania współczesnych wyzwań i ich przetwarzania na zwycięstwa, które swoje źródło mają w Bogu.

Świętujmy zatem rocznicę Chrztu Polski w sposób materialny i w sposób duchowy. Wyjątkowo mamy teraz w naszych dziejach taką sytuację, że również władze państwowe, osoby je sprawujące rozumieją ten wymiar duchowy. Niech to świętowanie będzie dla nas okazją do osobistej refleksji nad wiarą i nad jej miejscem w życiu i dziejach Polski.

W czasie wizyty w Polsce w roku 1979 Św. Jan Paweł II papież przedstawił to takimi słowami:

Kościół przyniósł Polsce Chrystusa - to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego zrozumieć bez Chrystusa. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski - przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przeszli i przechodzą przez tę ziemię. Dzieje ludzi! Dzieje narodu są przede wszystkim dziejami ludzi. A dzieje każdego człowieka toczą się w Jezusie Chrystusie. W Nim stają się dziejami zbawienia.

i dalej mówił:

Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę wedle tego, co wniósł on w rozwój człowieka i człowieczeństwa, w jego świadomość, serce, sumienie. To jest najgłębszy nurt kultury. To jej najmocniejszy zrąb. To jej rdzeń i siła. Otóż tego, co naród polski wniósł w rozwój człowieka i człowieczeństwa, co w ten rozwój również dzisiaj wnosi, nie sposób zrozumieć i ocenić bez Chrystusa. Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus (Piotr Skarga, Kazania sejmowe). Trzeba iść po śladach tego, czym - a raczej kim - na przestrzeni pokoleń był Chrystus dla synów i córek tej ziemi. I to nie tylko dla tych, którzy jawnie weń wierzyli, którzy Go wyznawali wiarą Kościoła. Ale także i dla tych, pozornie stojących opodal, poza Kościołem. Dla tych wątpiących, dla tych sprzeciwiających się.

a zakończył jakże znanymi i wielkimi słowami, które skierowane są również do naszych serc:

I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi:

Niech zstąpi Duch Twój!

Niech zstąpi Duch Twój!

I odnowi oblicze ziemi.

Tej Ziemi! Amen.

Nasza rodzicielska modlitwa na różańcu za dzieci włącza się w cały ten duchowy i dziejowy ciąg wydarzeń. Obejmuje ona wdzięczność za dar wiary jaki otrzymaliśmy od naszych rodziców oraz troskę o jej zaszczepienie i umocnienie w życiu naszych dzieci.

Niech w tym wszystkim Bóg będzie uwielbiony !